Producent
: AgustaWestland
Państwo : Wielka Brytania, Włochy
Typ : śmigłowiec transportowy, śmigłowiec zwalczania okrętów podwodnych
Konstrukcja : duralowa, półskorupowa
Załoga : 4
Data oblotu : 09-10-1987
Data wprowadzenia : 2000
Użytkownicy : Kanada, Dania, Indie, Włochy, Japonia, Portugalia, Wielka Brytania
Państwo : Wielka Brytania, Włochy
Typ : śmigłowiec transportowy, śmigłowiec zwalczania okrętów podwodnych
Konstrukcja : duralowa, półskorupowa
Załoga : 4
Data oblotu : 09-10-1987
Data wprowadzenia : 2000
Użytkownicy : Kanada, Dania, Indie, Włochy, Japonia, Portugalia, Wielka Brytania
Dane techniczne Merlin HM1
Napęd | 3x Rolls-Royce/Turbomeca RTM322-01 | |
Moc | [KM/kW] | 3 x 2312 / 3 x 1725 |
Średnica wirnika | [m ] | 18,59 |
Długość kadłuba | [m ] | 22,81 |
Wysokość | [m ] | 6,65 |
Masa własna | [kg] | 10 500 |
Masa użyteczna | [kg] | 5 100 |
Masa całkowita | [kg] | 15 600 |
Prędkość maksymalna | [km/h] | ? |
Prędkość przelotowa | [km/h] | 278 |
Wznoszenie | [m/s] | 10,2 |
Pułap | [m] | 4 575 |
Zasięg maksymalny | [km] | 1 389 |
Wiosną 1977
roku Ministerstwo Obrony Narodowej Wielkiej Brytanii ogłosiło wymagania
dla nowego śmigłowca przeznaczonego do zwalczania
okrętów podwodnych. Nowy śmigłowiec miał zastąpić śmigłowiec Westland
Sea King powszechnie stosowany w Royal Navy. Brytyjski
Westland Helicopters podjął wyzwanie i pod koniec 1977 roku rozpoczął prace nad
projektem. Efektem prac było opracowanie WG.34, który
został wybrany przez Ministerstwo Obrony do dalszego rozwoju. W tym
samym czasie Włoska Marynarka Wojenna i włoska wytwórnia lotnicza
Agusta były w podobnej sytuacji. Włoska Marynarka poszukiwała również
następcę śmigłowca Agusta Sea King. W 1979 roku obie firmy Agusta i
Westland rozpoczęły negocjacje w sprawie wspólnego programu. W czasie
rozmów obu firm projekt WG.34 został zatrzymany. Uwieńczeniem rozmów
było zawarcie w listopadzie 1979 roku między rządami Wielkiej Brytanii
i Włoch memorandum formalizującego joint venture. W czerwcu 1980 roku
obie firmy do zarządzania projektem utworzyły spółkę,
zwaną European Helicopter Industries (EHI). Prace projektowe rozpoczęto
w następnym roku w czerwcu. Śmigłowiec jest w produkcji od 1994 roku.
Wersje
seryjne: Model
110 -
przeznaczony dla Włoskiej Marynarki do zwalczania okrętów podwodnych; Model 111 (bryt. Merlin HM1- do zwalczania
okrętów
podwodnych dla Royal Navy; Model
112
- dla Włoch z radarem (Eliradar APS-784) o większej mocy; Model 410 - włoska
wersja
transportowa; Model 411
(bryt.
Merlin HC3)- brytyjska wersja transportowa, Model 511 - wersja
ratownicza dla
Kanady (kan. oznacz. CH-149 Cormorant); Model 512 - wersja
SAR dla Danii,
Model 514 i 516- wersje SAR dla Portugalii; Model 515 - dla
Portugalii
przeznaczony do ochrony rybołówstwa; Model
518 - wersja dla Japonii; Model
519 - wersja transportowa dla Piechoty Morskiej Stanów
Zjednoczonych; Merlin
HM2 - wersja
HM1 ze zmodernizowaną awioniką wykonaną przez Lockheed Martin; Merlin HC3A -
kilka byłych
duńskich śmigłowców w wersji 512 przemianowanych i
zmodyfikowanych dla Wielkiej Brytanii.
Uzbrojenie: rakiety, bomby i torpedy o łącznej masie 960 kg zawieszane na dwóch węzłach pod kadłubem po obu stronach.
Ładowność: do 36 żołnierzy
Uzbrojenie: rakiety, bomby i torpedy o łącznej masie 960 kg zawieszane na dwóch węzłach pod kadłubem po obu stronach.
Ładowność: do 36 żołnierzy